Τριήμερο στα Ζαγοροχώρια!

Αφού πήραμε δυνάμεις συνεχίσαμε την πορεία μας για το Μικρό και το μεγάλο Πάπιγκο που είναι και τα πιο φημισμένα χωριά αλλά σας προτείνω να αποφύγετε να μείνετε εκεί γιατί η διαδρομή έχει πάρα πολλές και απότομες στροφές και δεν θέλετε με τίποτα να την κάνετε συνέχεια. Βέβαια και τα δύο χωριά είναι πανέμορφα και αξίζει να τα επισκεφθείτε.

Απολαύσαμε την βόλτα μας μέσα στα σοκάκια αφού για καλή μας τύχη η μέρα ήταν ηλιόλουστη και η θερμοκρασία ιδανική. Βγάλαμε μερικές υπέροχες φωτογραφίες και δεν παραλείψαμε να σταματήσουμε αν και δεν ήταν ιδανική εποχή στις κολυμπήθρες ή οβίρες που βρίσκονται λίγο πριν το μικρό Πάπιγκο.

Πρόκειται για κοιλώματα στα ασβεστολιθικά πετρώματα τα οποία δημιουργήθηκαν από τα νερά του ρέματος Ρογκοβού, και τους καλοκαιρινούς μήνες πολύς κόσμος έρχεται εδώ για να κολυμπήσει στις φυσικές πισίνες που είχε δημιουργηθεί η φύση.

Υπάρχουν αρκετά αξιόλογα εστιατόρια και στα δύο χωριά αλλά με λίγο τσιμπημένες τιμές. Εται αποφασίσαμε να φάμε στη ταβέρνα που βρίσκεται στο Δίλοφο που μέναμε ώστε να μπορώ και εγώ που οδηγώ να πιω και κανένα τσίπουρο παραπάνω!
Στην επιστροφή μας σταματήσαμε και στο ποταμό Βοϊδομάτη βλέποντας κάποιους να ετοιμάζονται για rafting που είναι εξαιρετικά διαδεδομένο εδώ ακόμα και για όσους δεν έχουν ξαναδοκιμάσει κάτι ανάλογο αφού δεν έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας όπως μας είπαν και έτσι απολαμβάνει κάνεις καλύτερα το φυσικό τοπίο!

Όταν επιστρέψαμε είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και το Δίλοφο φάνταζε σαν χωριό βγαλμένο από παραμύθι! Οπότε ετοιμάστηκαμε βάλαμε τα καλά, ήπιαμε μερικά τσίπουρα που είχαν τοποθετήσει στο υπέροχο δωμάτιο μας [φωτογραφία κάτω] για το καλωσόρισμα και φύγαμε για το Λίθο του Τάκη.

Είχαμε διαβάσει εξαιρετικές κριτικές ειδικά για το κοντοσούβλι και πραγματικά ότι δοκιμάσαμε ήταν πεντανόστιμο! Έχοντας καταγωγή από τον ορεινό Αίμονα Μυλοποτάμου στην Κρήτη γνωρίζω από καλό κρέας και αυτό που δοκιμάσαμε εδώ ήταν εξαιρετικής ποιότητας αλλά και σωστά ψημένο που είναι πολύ σημαντικό. Συνοδεύσετε το κρέας σας με ένα ανθόγαλο όπως το λέμε στην Κρήτη (δεν θυμάμαι πως αναγράφονταν στο μενού) και ασφαλώς τσίπουρο που όμως ομολογώ μου φάνηκε λίγο πιο ελαφρύ απ'οτι ήθελα. Όσον αφορά τις τιμές το κοντοσούβλι κόστιζε 9€ η μερίδα, η τηγανιά 9€, η σαλάτες από 5 με 6 ευρώ και το τσίπουρο 2 € τα 25ml!

Υπήρχε δυνατότητα να πληρώσετε με κάρτα και δεν ήταν τυχαίο που το μαγαζί ήταν γεμάτο από κόσμο σε βαθμό που κάποιοι δεν έβρισκαν τραπέζι. Έτσι ολοκληρώσαμε θαυμάσια την πρώτη μας μέρα έχοντας δει ουσιαστικά όσα θέλαμε να δούμε και την επόμενη μέρα που θα ήταν βροχερή αποφασίσαμε να πάμε σε μια γιορτή τσίπουρου στο χωριό Πρωτόπαππας. Το ακούσαμε στο Ραδιόφωνο στο σταθμό Ράδιο Ήπειρος και είπαμε ότι ήταν ευκαιρία να πάρουμε μια γεύση από Ηπειρώτικη μουσική παρέα με ντόπιους.
Έτσι ξυπνήσαμε το πρωί πήραμε το πρωινό μας στο κατάλυμα μας με νόστιμη αλευρόπιτα που είχε ετοιμάσει η Ελένη από το Αρχοντικό την οποία και ευχαριστούμε για την όμορφη κουβέντα που είχαμε, όπου μάθαμε πως είναι να ζει κανείς σε αυτά τα ορεινά χωριά που είναι μεν πανέμορφα όμως υπάρχουν πολλές δυσκολίες λόγω του χιονιού, του παγετού, κάτι που εμείς σαν επισκέπτες δεν μπορούμε να καταλάβουμε.

Έτσι αφού την αποχαιρέτησαμε πήραμε το δρόμο για το χωριό Πρωτόπαππας που βρίσκεται σε πιο χαμηλό υψόμετρο και με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό το σφυροδρέπανο που βρίσκεται μπροστά απ την πλατεία του χωριού που δηλώνει τις πολιτικές πεποιθήσεις των κατοίκων του!

Κατά τις 12:00 ξεκίνησε σιγά σιγά το πανηγύρι το οποίο γινόταν στην αυλή του σχολείου αλλά σε σκεπαστό χώρο οπότε η βροχή που έπεφτε επί ώρες δεν μας επηρέασε καθόλου. Απολαύσαμε πολύ καλό τσίπουρο αλλά και πολύ κρέας το οποίο ήταν πολύ νόστιμο!

Όσο περνούσε η ώρα ο κόσμος ξεκίνησε να χορεύει και το γλέντι άρχισε για τα καλά. Καθίσαμε πάνω από 4 ώρες και ειλικρινά άξιζε αυτή η επιλογή μας, ήταν απρόσμενο αλλά και μοναδική εμπειρία. Έπειτα θέλαμε να πάμε στο χωριό Ζίτσα που φημίζεται για το κρασί του αλλά δυστυχώς στο οινοποιείο Γκλίναβος ήταν κλειστά και δεν καταφέραμε να κάνουμε την ξεναγηση που θέλαμε για να δοκιμάσουμε μερικές ντόπιες ποικιλίες. Όμως περάσαμε μέσα από ένα δάσος που θύμιζε πραγματικά σκηνή από ταινία θρίλερ!

Έτσι αποφασίσαμε να πάμε στο χωριό που θα μέναμε το δεύτερο βράδυ τους Ασπράγγελους που είναι σε υψόμετρο 1000 μέτρων στις πλαγιές του όρους Μιτσικέλι.
Κατά το 19 αιώνα οι Ασπραγγέλοι ήταν κεφαλοχώρι της περιοχής με μεγάλη οικονομική ανάπτυξη. Αξίζει να αναφέρουμε ότι είναι από τα χωριά που στην διάρκεια της Γερμανικής κατοχής ανέπτυξε αντίσταση κατά των Ναζί οι οποίοι για αντίποινα το πυρπόλησαν στις 15 Ιουλίου του 1943.
Φτάνοντας στο κατάλυμα που θα μέναμε το ξενοδοχείο Μελίτειον λοιπόν μας υποδέχτηκε θερμά η γλυκύτατη ιδιοκτήτρια του που μας έδωσε υπέροχα δωμάτια με φανταστική θέα στην πλατεία του χωριού.

Εδώ σε αυτό το ξενοδοχείο ένας τυχερός από εσάς θα κερδίσει 1 διανυκτέρευση μπαίνοντας στην σελίδα μας στο Facebook και παίρνοντας μέρος στο διαγωνισμό που θα βάλουμε. 

Το χωριό Ασπράγγελοι βρίσκεται 29 χιλιόμετρα απο τα Ιωάννινα οπότε είπαμε να κατεβούμε μια βόλτα στην λίμνη των Ιωαννίνων. Έτσι καθίσαμε σε μια από τις πολλές καφετέριες δίπλα στην λίμνη απολαμβάνοντας την βροχή πίνοντας ζέστη σοκολάτα για να συνέλθουμε απ τα τσίπουρα.

Αφού βράδιασε γυρίσαμε στο ξενοδοχείο αφού πρώτα πήραμε μερικά σιροπιαστά γλυκά από ένα ζαχαροπλαστείο. Αξίζει να δοκιμάσετε γαλακτομπούρεκο, κανταΐφι και γενικά εδω ένα είναι σίγουρο θα πάρετε κιλά με τόσο φαγητό αλλά δεν πειράζει αξίζει!!!

Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε υπέροχα ακούγοντας την βροχή και το πρωί ξυπνήσαμε για να φάμε με όρεξη το τελευταίο μας πρωινό πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για την Θεσσαλονίκη.
Είναι αλήθεια ότι θα θέλαμε να μείνουμε περισσότερο αλλά έστω και αυτό ήταν υπέροχο και πραγματικά αν δεν έχετε επισκεφθεί τα Ζαγοροχώρια αξίζει να το κάνετε όσο πιο σύντομα γίνεται αρκεί να μην είναι σε περίοδο εορτών που έχει πολύ κόσμο και πιο υψηλές τιμές.
Το φθινόπωρο και η άνοιξη λόγω των χρωμάτων της φύσης είναι κατά την γνώμη μου η ιδανική εποχή.

Στην διαδρομή της επιστροφής ευτυχώς πήγαν όλα καλά αν και έβρεχε κάποιες φορές αρκετά δυνατά και μιας και φτάσαμε αρκετά νωρίς είπαμε να κατεβούμε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για μια μικρή βόλτα.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε ένα ιδιωτικό parking δίπλα στο λευκό πύργο κατεβήκαμε για μια μικρή βόλτα, φάγαμε και ένα γύρο με θέα τον Πύργο που απογοήτευσε τον Μπάμπη και την γυναίκα μου αφού τον περίμεναν πιο ψηλό.

Mετά πήγαμε να παραδώσουμε το αυτοκίνητο στο σημείο συνάντησης που είχαμε πει, πολύ κοντά στο αεροδρόμιο και από εκεί ο υπάλληλος μας πήγε στο αεροδρόμιο.
Αυτό ήταν λοιπόν το ταξίδι μας και για όποιον χρειαστεί οποιαδήποτε πληροφορία εννοείται μπορεί να μας στείλει μήνυμα στην σελίδα μας στο Facebook TravelSif .
Καλά ταξίδια σε όλους εύχομαι!!!